در گزارش “مروری بر سیاست‏‌های علم، فناوری و نوآوری ایران (آنکتاد، ۱۳۹۵)” ساختاری برای بازیگران و روابط موجود در نظام ملی نوآوری کشور در چهار لایۀ سیاست‌گذاران، سازمان‌های اجرایی، نهادهای میانجی و موسسات تحقیقات و فناوری ترسیم گردیده است. نهادهای سیاست‌گذاری در بالاترین سطح این ساختار مسولیت تصمیم‌گیری و تعیین اولویت‌ها و اهداف ملی را دارند. در سطح دوم سازمان‌های اجرایی نظیر وزارتخانه‌ها، معاونت‌ها و مجموعه‌های تخصصیِ مرتبط با حوزه نوآوری و همچنین سایر مجموعه‌های دولتی و حاکمیتی عام قرار دارند که پیگیری، پیاده‌سازی و نظارت بر سیاست‌ها و اولویت‌های بالادستی را به طور کل و یا در حوزه مرتبط با خود بر عهده دارند. در لایه‌های پایینی نیز نهادهای میانجی و پژوهشی و فناورانه در نظر گرفته شده که وظایف عملیاتی خود را در حوزه علم، فناوری و نوآوری دنبال می‌نمایند.